perasan tak, dah lama tak update blog? hm, cita cita ingin meninggalkan blog nie, tapi sayang lah. walaupun, post dua tiga ketul je. dalam dua tiga ketul post nya, ada suka dan duka cerita saya. bukan apa, banyak kerja. depressed lagi. dah jadi tiga suku dah. sebulan lebih meniggalkan blog ini tanpa khabar berita, sehinggalah hari nie. sebenarnya, bukan senang nak taip blog nie, memerlukan kesunyian, emosi suka dan duka. tetapi sekarang, emosi mahu belajar. tu sebab lah takda masa nak update blog dan tak fikir pun pasal blog. nie tergerak hati nak update pun, sebab perasan url dekat pc lama. kalau tak, dah byebye dah. sekarang, out of mood. mood belajar takda, mood makan pun takda, mood nak online fb pun takda. sampai hari nie, saya demam jugak. dah one year half tak demam. tiba tiba je demam kali nie. agak teruk, melepek je.

hm, entahlah. sejak sejak nie, saya semakin tawar hati dengan awak. dulu kita rapat kan? kenapa ehh jadi macam nie? apa salah saya eh kat awak? awak semakin tua semakin mengada ngada. bila pergi mana mana, kenapa perlu eh awak jaja nama saya? dapat wang ya? bukan apa, saya semakin tertekan bila awak memburukkan saya. saya hendak menghadapi exam besar tahun nie, tolong lah jangan buat statement yang tah hape hape. jangan kata awak memburukkan saya je, awak mengeruhkan lagi keadaan. awak dah lupa ke, awak yang dulu pun apa kurang nya? tapi saya tak pernah nak memburukkan awak, saya sentiasa menjulang awak. tapi nie balasan yang awak bagi? saya tahulah, saya dah tak standard nak rapat dengan awak lagi, tapi awak engatlah, jangan pernah lahirkan jurang antara kita. awak tak pernah berubah kan? mungkin pada orang lain, awak macam dah ada perubahan, tapi saya nie yang rapat dengan awak, semakin teruk lah awak.

saya sedih bila awak kata saya itu ini. awak jangan lupa, awak pernah mencorakkan saya tau. kalau tak, masa kan saya boleh sayang kat awak? hm, seburuk buruk awak, saya hanya kata dekat awak, "saya tak suka awak marah". tuh je yang saya mampu luahkan keburukan awak. sebenarnya, banyak perkara yang membuatkan saya semakin kurang suka dengan awak. tapi, saya hendak luahkan dekat siapa je. siapa je nak dengar apa yang saya katakan, saya sedar saya siapa. saya tahu, saya nie mudah sensitif. saya semakin dibelenggu masalah. lagi lagi, tentang hati dan perasaan. awak, dah lah, lepas nie anggaplah kita dah tak rapat langsung. saya ego kan perasaan saya sebab awak tau. walauapapun, hati saya sentiasa memaafkan awak.

awak, saya salahkan? saya sedar itu. saya sedar, sebenarnya saya lagi bodoh dari awak. tapi, awak walau apa pun, saya memang takda niat buruk pasal tu. bila saya fikir fikir balik, dulu saya tak macam nie, sekarang saya semakin hari semakin teruk. tapi, dulu lain awak, dulu ada yang menjaga saya, tingkah saya, kata kata saya, peribadi saya, masalah saya. sekarang nie, masa dah berlalu, semua perkara dah berubah. disebabkan saya hanya menyepikan diri, saya rasa saya ingin kembali seperti dulu, zaman saya berkelakuan boyish. dan bila saya dan kembali boyish, awak tahu lah kan, boyish nie memang tak reti nak jaga bahasa, peribadi.

saya dah fikir dua tiga kali pasal hal nie, tetapi, saya rasa, saya kembali boyish adalah jalan yang terbaik buat saya. awak janganlah menyesal sebab rapat dengan saya. hm, tetapi, terpulanglah. sekarang, hidup saya, saya hanya banyak serahkan kepada takdir. awak perasan tak, saya semakin menyimpan masalah? mungkin awak tak perasan. tapi takpalah. saya dah taknak jadi yang dulu, dulu orang pijak pijak saya, buat saya macam takda perasaan, selalu buat saya menangis. sekarang? saya ada cakap dekat awak, yang saya menangis, sebenarnya tak. sebab apa? sebab saya ego!